Egocentrisch:

Vanwege intimidatie of incompetentie, of beide, richten marketeers hun marktinspanningen soms te vaak op de bedrijfseigenaar zelf, de CEO, de raad van bestuur, of andere hoofden van hun zakelijke omgeving.

En te vaak  hebben deze baasjes weinig of helemaal geen marketing in hun cv's en geen directe ervaring in het bedienen van de klant

Toch ontwikkelen ervaren en senior marketeers nog steeds strategieën en creatieve campagnes op basis van wat het management blij zal maken, of met andere woorden: wat hun baanzekerheid het beste zal verlengen en zal resulteren in een betere functiewaardering aan het einde van het jaar.

Wanneer dit de belangrijkste invloeden zijn die marketingplannen en naar mijn mening gebeurt dat nog steeds vaker dan je denkt, heeft het plan weinig tot geen kans om het gewenste rendement te genereren en mislukt het dus ook (weer).

“ego-advertenties”

Advertentie- of andere communicatieactiviteiten die door dergelijke motieven worden gegenereerd, resulteren doorgaans in wat ik “ego-advertenties” of “advertenties namens de raad van bestuur” noem. 

Ze behagen alleen een klein publiek voor de korte termijn maar hebben nul komma nul impact op de bedrijfsresultaten.  De missie en de visie van het bedrijf worden herkauwd om het MT trots en blij te maken maar het faalt jammerlijk als het gaat om het aanspreken van de doelgroep en hun besluitvormingsprocessen. 

Het is een veel winstgevender streven om je aspirantklanten blij te laten voelen te laten voelen dan om op  deze manier de C suite te zelf-actualiseren (als bij Maslow, je weet wel) , maar deze prioriteit is vele marketeers al ontgaan.